Białowieski Park Narodowy to prawdziwy skarb przyrody i historii. Dawniej należał do terenów objętych królewską ochroną – zakazano tu karczowania i osadnictwa, dzięki czemu do dziś można podziwiać wspaniałe starodrzewy i dziewicze zakątki, nietknięte cywilizacją. Dziś ten unikalny obszar stanowi jedno z najcenniejszych miejsc przyrodniczych w Europie, idealne do obserwacji rzadkich gatunków roślin i zwierząt.
Najdziksze i najbardziej niedostępne tereny Puszczy Białowieskiej można zwiedzać tylko z przewodnikiem – pieszo lub konno. To właśnie tu znajduje się las od wieków nietknięty ręką człowieka, który sam reguluje swoje życie i cykl. Monumentalne starodrzewy oraz naturalne procesy przyrody tworzą niesamowite wrażenie prawdziwej, pierwotnej puszczy. To tutaj żyje około 450 wolnych żubrów – symbol i król tych lasów.
Zaledwie kilka kilometrów od Białowieży znajduje się miejsce, gdzie można zobaczyć żubry z bliska. W Rezerwacie Pokazowym mieszkają także łosie, jelenie, dziki, tarpany, sarny oraz unikalne żubronie. Najlepiej odwiedzić go rano, kiedy zwierzęta podchodzą najbliżej. To nie tylko atrakcja turystyczna, ale również cenna lekcja przyrody – przy każdej zagrodzie znajdziesz tabliczki informacyjne.
Najstarsze muzeum tego typu w polskich parkach narodowych. Jego korzenie sięgają okresu międzywojennego. Wystawy prezentują bogactwo fauny i flory Puszczy Białowieskiej, a także tradycje związane z jej użytkowaniem – bartnictwo, sianokosy czy kolejki wąskotorowe. Multimedialne prezentacje ułatwiają poznawanie fascynujących procesów przyrody.
Powstał na przełomie XIX i XX wieku, jako otoczenie myśliwskiej rezydencji carów Rosji. Choć sam pałac spłonął w 1944 roku, park zachwyca do dziś. Na 50 ha można podziwiać 250-letnie dęby szypułkowe, drewniany dworek z połowy XIX wieku czy obelisk upamiętniający polowanie Augusta III Sasa. Spacer w tym miejscu to podróż przez historię i naturę jednocześnie.
Unikat w skali Polski – cerkiew z czerwonej cegły, wzniesiona pod koniec XIX wieku. Choć ucierpiała w czasie II wojny światowej, została odbudowana dzięki staraniom mieszkańców. Od 1969 roku wpisana jest do rejestru zabytków, a dziś stanowi ważne centrum duchowe i kulturowe Białowieży.
Tajemnicza ścieżka edukacyjna prowadząca do dawnego miejsca kultu Prasłowian. To niezwykle nastrojowe miejsce z nietypowym układem drzew i wyjątkową aurą, której niektórzy przypisują właściwości energetyczne. Wiosną rozkwita tu dywan białych kwiatów. Najlepiej wybrać się tam rowerem lub bryczką, by poczuć klimat pradawnych wierzeń.
Kilka kilometrów od Białowieży znajduje się uroczysko, gdzie rosną majestatyczne, kilkusetletnie dęby. Każdy z nich nosi imię jednego z polskich królów, a przy drzewach umieszczono tablice z ich historią. To krótka, ale niezwykle malownicza ścieżka edukacyjna, która łączy piękno natury z opowieściami o przeszłości Polski.
Pozostałość po czasach I wojny światowej, gdy Niemcy budowali sieć kolejek do wywozu drewna. Dziś służy turystom jako niecodzienna atrakcja – przejażdżka przez puszczę to świetna alternatywa dla pieszych wędrówek. W okolicy stacji można też rozpalić ognisko i spędzić czas w otoczeniu przyrody.
